Teknoloji Cinayetleri

küstürdüm annemi
çiçekler yolladım me-se-ne'den
yetmedi
"çevrimdışı" oluverdim
yüreğinden

oysa çocuktum
mis kokulu masum papatyalar toplardım
kırların koynundan
"meşgule" almazdı merhametini
"titretmezdi" yüreğimi
hiçbir zaman

teknolojinin özür borcu var bana
özür borcu var teknolojinin
insanlığa...

hangi dostu arasam
kapsamım dışı
ne bir lokma kelam kaldı
ne ekmek aşı
bu mudur 21. yüzyılın can yoldaşı?

teknolojinin özür borcu var bana
özür borcu var teknolojinin
insanlığa...

yüzyıllardır nadasta
kimsesiz kalbim
ey internet!
"bana bir sevgili, medet!"

sanal sevdalarınla doldurduğunda boşluğumu
bencil bir "alo"ya sıkıştırdığım sevgi sözcükleri fısıldarım kulağına
ziyanı yok değmesin elleri ellerime
gözlerim gözlerine
hem alt tarafı "üç gün" için
onca zahmet niye?

teknolojinin özür borcu var bana
özür borcu var
teknolojinin...
aşka...
"Okuduğunuz şiire şu anda ulaşılamıyor.Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."