Telli Duvaklı Gelinim Yalnızlığa...

Aşkın dile düşürdü sevda günlüğümü...
Kalemin arsızlığını sayfalarım ar saydı...
Uzaktan uzağa düşünürüm batan güneşe sakladığım,
Güzel yüzün karıştımı maviliklere...
Eğer öyleyse umutlarım yeşersin suya hasret çöllerimde...



Anımsayamadığım bir gurur çalar kapımı apansızca...
Bende eseri kalmayanından...
Sonra girer içeri ve yaramı kanatır usulca...
Sigaram parmak ucumda külleri hasretinle karıştı...
Dumanı zift olup karışır gecelere...
Türkü olur düşer yüreğime inceden gelen umut ile...
Sebebim olacak gece salsada umudu gözlerime,
Yosun gözlerin alır aklımı ve çalar gecemden dualarımı...



Benim ağzımdan atamadığım ahım düşer peşine...
Karanlıkta yolunu bulabilirse...
Ben ses vermeyen hayaline sarılırım,
Çekerim kokunu ciğerlerim bitene kadar...
Gömdüğüm geçmişin izleri aralar penceremi,
Aşkımın büyüsü sızar odalarıma...
Sarmalar en delisinden hasret bedenimi...
Acılara tutunarak yaşadığım ocağımda,
Telli duvaklı gelinim yalnızlığa...




Hüzün senfonisi kırık plağımda,
Masada yıllanmışlığından şarabım yudum yudum içtiğim...
Unutmadığım yalanların çınlar kulağımda,
Mahşere sakladığım hesabım kurşunlanır ardından...
Adını anmasın diye mühürlediğim dudaklarım,
Dile gelir mahşere sakladığım günahlarını sayıklar...
Ben hakkından gelemesemde,
Tanrı keser hesabını yar...
Elbet mahşerde karşına çıkar...