Telvin

Sürekli aynı şeylerden söz etmek okumak sıkıyor
Aynı kelimelerle farklı aşkları anlatıyorlar
Ve benzetme sanatını kullanmıyorlar.

Çünkü izlemiyorlar, bakıyorlar sadece giden trene
İçindeki insanları görmüyor ki,
Dinlemiyorlar ki ritmik tren raylarından gelen sesleri
Sadece duyuyorlar tıkırtı misali
Oysa tren bir ömrü temsil etmez mi?
Her zaman insanlar için bu kaide değişmez
Giden insan hasret olur gelen insan ise aşk olur
Sen bana geldiğin gün
Her zaman eski Türk filmlerinin o ince esprisi gelir aklıma
Gülümseyerek izlerim seni
Oysa hayaller ne garip benim bulunduğum şehirde tren yok ki.
Ve sana benzetirim tüm kadın karakterleri
Jön'ün olmak isterim oynarsın hayal perdemde
Küçük hanımefendi'ydin artık
Belgin Doruk sendin Ayhan Işık ben
En yakın dostum Sadri Alışık olurdu.
Nurbay Terziyan baba iyi yürekli
Aliye Rona anne, istemezdi beni
Çünkü fakir ama gururlu bir şairdim.
Şaire kız verilmezdi
Hüzünler efkârlar basınca
Akşam olur
Balıkçı meyhanesinde içerdik.
Sadri Alışık buğulu ses tonuyla ''Benzemez kimse sana'' derdi
Nejdet Tosun mezeler hazırlar
Sami Hazinses servis, Kadir Savun ise sakilik yapardı,
Neriman Köksal ise 'ama bre yine dertlenmişsiniz' derdi
Fosforluyum ben
Benim bulunduğum yerde hüzünler dörtnala gider
Bir kadeh alırdı eline kendisi söyleyip başlardı oynamaya
Seni akıtırdım gözlerimden
Sabah olurdu.
İşe gitmek için hazırlanırken
Ev sahibesi Bedia hanımla karşılaşırdık
Horoz Nuri'ye sırılsıklam âşıktı
Arabulucular araya girer kavuşurlardı.
Bizim hiçbir zaman kavuşacağımızı işte o zaman anlardım.
Çünkü onlar kavga etmek için yaratılmış iki karakterdi
Çünkü benim bulunduğum şehirden hiçbir zaman tren geçmezdi

01 Mayıs 2011

Efsane Etrafoğulları