Temenna

//Açılmış gül-i dibâ, kaybolmuş anda reng ü bû,
Ahval-i hun-feşânından kalmamış, etmiş rüku.//

..............................................................


Ey Gül! Habib-i müştâkın senin, bülbül i zişândır,
Ol biçâre firakından hem bimâr ü perişândır.

Ey Gül! Şol dil-i şeydânın ettiği yâdı bilirim,
Nice figânı bilirim, nice feryâdı bilirim.

Sen aşık-ı sadıkayı halîka kul eyleyensin,
Mal î mülkü çul idüben, serveti pul eyleyensin.

Salât-ü selamım sana, senin çün bunca temenna?
Seninle gelen ne varsa şeksiz-şüphesiz amenna!

Fatih ey dür canân yoksa cânımız bar-ı girândır,
Bülbüller derd ile giryân, bağ-ı gülzârım virandır.



NOT : Peygamber Efendimize (SAV) duyulan özlem anlatılmıştır.




AÇIKLAMA:
1. Açılan kırmızı gülde bütün renk ve koku yok olmuş. Onun kan saçan hali kalmamış ve eğilmiş.
2. Ey Gül! Seni özleyen sevgilin aşkınla şereflenmiş bir bülbüldür. O zavallı ayrıca bu ayrılık acısından hasta ve perişandır.
3. Ey Gül! Şu çılgına dönmüş gönlün seni hatırlayışını bilirim. Onun nice acı bağırışlarını, çağırışlarını bilirim.
4. Sen sadık aşıkları Yaradana kul edensin. Sen mal ve mülkü çul, parayı pul eden kişisin.
5. Ey Gül! Salat-ü selam ve bunca karşında eğilişim senin için. Senden gelen her şeye binlerce kere iman ettim.
6. Fatih der ki canan olmayınca canımız bize (Ağacın meyve basan dalları gibi) yüktür. -O zaman-Bülbüller dertlerinden ağlamaktadır ve gül bahçesi harap olmuş demektir.