Temennim

Semada melekler bile gözyaşı dökmekte halime.
Duygusuz insanlar bile acımakta çaresizliğime,
Düşmanlarım bile gülmekten çekiniyor düştüğüm duruma.
Gün gelir kendileri yaşar aynı acıyı diye.

Yaradan kuluna kaldıramayacağı yükü yüklemezmiş.
Bilirimki vardır bundada bir hayır.
İşlediğim günahların kefaretidir belkide.
Acım ahirette yükümü biz nebze olsun hafifletir belki.
Burda sırtlandığım ağırlığım orada hafiflik olur belki bedenime
Nasipte olsaydı eğer isteğim yaşardım elbet.
Nasipte yokmuşki olmadı.
Şimdi nasibimdeki neyse onu yaşamaktır temennim.
Nasibim kimse ona
Helalime hasret çekmektir isteğim.