Temmuz
Su ve kimya nefes nefese koşuyorlar
Yanıyor bir şehrin kalbi
Bağır bağır bağırıyor şair
Pencereler karanlık
İsten bir kalp çizilmiş duvara
Isınan can ağrısı yükselirmiş göğe
Bir basamakta titriyor gölgem
Hasret’in türküsü
Behçet’in ellerinde eriyor
Çimen ezgisi gözyaşı deresine karışmış
Sen buna
Temmuz de
Ben
Yandık,kül olduk diyeyim
Günlerin ardı
Teşrini zaman evveline denk geliyordu
Sanki bir mobilya ustasının milimetre hesabıyla yapılmış
O balondan yatağa yatırdılar beni
Düşlerimde kan kusan insanları gördüm
Bir de
Anne sızısını
Bir de
Minik elleri ile yürümeye çalışan o güleç yüzlü çocukları
Yetimi kaldı uzunca hayatın umut tutan sineleri
Aramızda duvar vardı sadece
Ve sadece
Direnç saatinde yarını konuşurduk
Yarın güne yenildi
Öldü Hüseyin
Resul oğlu İsmet gitti hoşçakal demeden
Tehir edilmiş öykünün
adını
Takvim yaprağına not düştü şair
Sen buna
Temmuz de
Ben
Öldüler,gül oldular diyeyim
Kırk kez yıkamış beni
Kürdün gelini
Emoş babaannem
Ve kucağında demlemiş
Harput soğunu
O iklimin paydaşı olmaktı yaşamak
Nabzım antik bir saat kulesinin çanı gibi
Kimi zaman sabahlıyorum
Ruhum yenik bir gece kuşu
Akrebin zehrine inat
Sarışın bir voltanın sonunda
Kehribar taş oluyor harfler
Yazıyorum
Karalıyorum
Cıvanın hükmü yeniyor termometreyi
Buzul bir kalıt kalıyor geriye
Sen buna
Temmuz de
Ben
Ayrık,güleç bir cümle diyeyim...
Not:Bu şiir Temmuz’da kaybettiklerimiz için yazılmıştır.
Sivas /Madımak’da; eli kanlı yobaz faşist katillerce yakılan,arkadaşım Hasret Gültekin,Anadolu aydınları ve babamın hatırasına saygıyla…
Silinmez insanlık tarihine yılışan isler. Teşekkürler anı hatırlattınız Cemal bey
Tebrik ederim Cemal Bey. Güzel şiirinizle dokundunuz yine sızlayan derdine ülkemin.
ne çok acı biriktirdi üzerimize bu coğrafya, yılgın umutların üzerini kahır gözyaşlarıyla sularsak, yeniden çiçekler, yeniden çiçekler açar mı üstadım. çelik parmaklarıyla neden söküyorlar kalbimizi insanlar, neden kör kurşun döküyorlar gözlerimize.. madem ızdırap yazmış kader alnımıza, biz de kadere inat, bir tebessüm eker geçeriz kaderin üstüne. acıyı da bal eylemek midir görevi bu toprak insanlarının. toprak insanlarına su lazım, çiçekleri okşayan rüzgar lazım. bu topraklara da böyle şiirler lazım. eksik olmayın üstadım, saygılarımla...
Bir Temmuz sesinde ne güzel anlatmışsınız düşünenleri,düşenleri.Yaşamaya paydaş bir sesin ucunda onca masumunyüzünü.İyi ki yazıyorsunuz Cemal bey.Tebriklerim en içten.Sevgiler saygılar
İnsanlık tarihimize sürülen kara lekelerden en acımasız olanlarından biri de Madımak katliamıdır. Bakacak yüzümüz kalmadı onca masumların yüzüne o dinsiz zalimlerin yüzünden ,dilerim ateşten gömleği er ya da geç giyerler. Duyarlı şaire tebrik , sevgi ve dahi saygılarımla