Temren Ucunda

Şuramda; direncin dal boylusu, samur saçlısı
Yıllardır sizin için parçalanıp durdum, ama
Aklım dilinizden eridi, kara listede düşüm
Burada durulacak, bakılacak iyice
Umut damızlık hüzne çekildi
Toprak kana kaçıyor, ne az güneş var
Ortadoğu yetimliğini sürünüyor
Beyazsarayın sürgünü var dünyaya

Gazze'nin ateşi bin beş yüz, gır kaynatır ölüm
Auswitch maktulü şimdi zilli katil yüz
Temren ucunda yaşamak buna denir
Şimdi benim ağlama duvarının gözesi
Göz göz boşluk, bir el kırılma sesi
Çocuklar, toprağa taşınıyorlar

Öyleyim, bir elimde ay bir elimde ayna
Göstermek için size hayatın sırlı yüzünü
Olanı ve olacak olanı
Umursayan var mı orada hu!
İsterseniz yaralarımızı değişelim
Belki anlarsınız kanadığımı
Her kıyım öncesi, her yıkım ardınca
Köpüğünden boğulan denizlerle bir

Ağırsa yaram, çocuk cesetlerini atın.


Varlık Aylık Edebiyat ve Kültür Dergisi
Haziran 2009