Teninle Renkleniyorum

kapatmışsın gözlerini
orada öyle çırılçıplak...
gecede ay karanlık
sözler tükenmiş
fısıldanmış seni seviyorumlar
bir aralık.
sorgusuz vermişim gözlerimi sana
sus pus olmuş yastık
sen utanır gibi kapatmışsın ellerini yüzüne
yıldızlar kör, rüzgar fırtına,kızılımsı bir ışık...
kırılgan bir ses olmuş zaman,
altımızda kayıp giden beyaza inat,
küskün az biraz
şikayeti kendi yalnızlığına vurmuş.
bitmez akışkan bir gece
teninde yeni yetme bir dokunuş nefesim
boynun öylemesine ıslak,
dudaklarımda doyumsuz bir korkaklık...
ince bir çizgi sabahın geceyle öpüşmesi
arada birbirine muhalif renkler belirmiş,
iki ten, iki nefes, iki ateşle başlayan her şey
sonra birleşmiş, ikiden bir olmuş.
açmışım gözlerimi
koynumda sakin bir çıplaklık,
anadan üryan, biraz utangaç bir esneme,
yüzlerimizde yaramaz bir gülümseme,
kaplamış odayı hınzır bir bilmece.
renklenmişim teninle...