Tenkis

Ağır ve paytak yanlarını seçtim hep hayatın
Acıya tütsülenmiş bir zemheri akşamıydı
Düşlerimi kanatan
Şiirler toplardım gecenin homurtusundan
Mavi denizler tattım öykünerek tuzundan
Ve bir yokluk tümcesi kurdum kendi usumdan

Hayat ki; sus ve soğuk zerk ederek öğretti
Çocukluk şarkılarım bir anda tükendi
Ben ki karanlıklar ısmarlarken aydınlığa
Bıyıklarım telledi
Şiirler fışkırırdı kaytan, ömrüme yazılan
Geceydi ancak yıkan bakışlarımı
Aşktı acının kargılanışı
Dişlerimi kanatandı yüreğimden akan;
Macera koymuştum adını ilk şiirimin
Geceden ödünç aldığım yıldızları
Ve ıslıkları rüzgârdan
Gözyaşımı yağmurlardan çalmıştım
Hayat bir macera değilmiş anladım çok sonradan

Dişini sıkardı hep anam
Hayata hep sancıyla uyanan
Görmüşlüğün ve yaşamışlığın
Ve kanmışlığın resmiydi
Tümceler kurardı,
Her zaman söyleyecek bir sözü vardı;
Korkuları kanırtan,
Elbet bulunurdu,
Çare buldu kendini;
Ben bulamadım çareyi arayarak
Yok muydu yazılmış mektuplar satan
Yok muydu gülüşler satan bıçak yerine
Ya da bire bin sunan hesap yerine

Bir zemheri akşamı
Çıvgınlanarak yağan yağmur
Ekmeğin tadını hırçınlayarak almayı öğretti
Hiç yoktum resimlerinde oysa çocukluğumun
Hiç yoktum sevilmek yerine konulanın
Koklanmak için koparılanın yerine
Suskundum, ondan mıdır;
Konuştum olmadı
Konuştum sessiz rahlelerinde
Bir sokak ki karga tulumba
Bir adres ki cendere
Peykeler çakılı,
Arnavutu tanımayan kaldırımlı
Adını isyan koydum çok sonradan suskunluğumun

Şiirler yazdım korkularımın üstüne
Acıdan mısralar kurdum
Karanlıktan kafiyeler..
Bahar neydi, nereden gelir
Nereye giderdi
Hazandı ömrün başı anladım
Yirmisinde ben; dökülen saçlarımdan

Denizler tattım, mavi
Hasretler tattım,
Yıktım bütün kumdan kalelerini
Yıktım resmettiğim bütün iklimleri
Yırttım macera denilen müsveddeleri..
Yerine koymak vakti geldi
Ne varsa aldığım, suçlandığım her şeyi
Aradım bütün sarih olmayan adreslerde
Aradım namlunun ucundaki her yerde
Aradığım bulamadığım her şeyin içinde
Ne benden alınanları verecek olan vardı
Ne de aldıklarımı geri alacak
Çok sonra anladım
Kader denilen küheylanmış beni yazıp çizen, resmeden
Dişini sıkarmış anam o yüzden
Ve tümceler kurarmış,
O yüzden şükredermiş yine de
Çocukken de biliyor muşum bunu ben...
Geçiyormuşuz hayat denilen dehlizden


24.12.2012