Tenkitli Sükun
insan ki elleriyle itilmiştir bir tetiğe
sıkılmadan sunulmuştur mesela
Bir sofrada yalnız bir tuz
Bibersiz bir yemek
kendini sunmasız tokalaşmaya yeltenen
kırıtışlığın zirvesinde bir mamül
ve kimse görmedi bu ürünü
çünkü imali itilmişti gelecek bir zamana
ki son kullanma tarihi de basılmamıştı daha
nedensiz, sözleri çarpıyordu hep yüzüne
aynamsı bir duvar vardı önünde
etkileri yansımadaydı her an bedenine
ten ve kül
köpüklenmeyen bir deniz
ve gözlerine topaklanan bir damla
hep seni damıtırdı hülyalarımdan
sarhoş çığlıklarıyla bir şair
içimlik sandığı kadehlerde gömdü geleceğini
sadece sana
ellerini uzatamadı
kırıktı
bir kanadı hala...
güzel bir şiirdi.
tebrikler.
sevgiler.
müthiş imgelerle süslü size has uslubunuzu yürekten kutladım...dua ile...