Tepe Takla
İçimde bir hastalık; bir yara,
İçim bir başka...
Bir tuhaf adamım yanında,
Önce ve sonra,
Adımlarken en uzak mesafeyi
Önce ağlamaklı,
Gözleri, nemli nemli
Bir köpek durmuş,
Kıpırdanmadan bakıyor dağa
“Çok saçma” dediğim yerde tepe
Kim bakardı ki uzaklara ?
Bir sigara yaktım o an
Arandım üzerimde ki gözleri
Nasıl fiyakalı...
Gözler miydi acaba ellerimi ?
Ellerimi ellerine,
kavuşturacakken bir hayalde
“Ateşini alabilir miyim”
dedi bir hergele
Rica edecek miydim ?
Bir si ’garaydı neyse...
Dönüp baktım sonra
burnumun dibine
Burnumun dibiyle göz göze
Şaşı oluyor gözlerimde
“bir içim su bak” diyorum
Kaşınıyorum... Sonra,
Su verse.. diyorum,
Değer mi canımın geçmişine ?
Su diyecekken kuruyor dudaklarım
Kaşınıyor gözlerim
o vakit su, biraz sendeliyor terkibine
Yutkunuyorum dilimin ucunda gelmişine
Bir adım kaçırabilsem kendimi
bir adım sonra tüküreceğim geçmişini
Bir adım atayım diyorum
Adın düşüyor dilime, dolanıyor ayaklarım
Tepe takla tükürüyorum aczimi...
S(y)N
Bir film sahnesi izler gibi güzel işlenmiş şiir, tebrik ederim. Sevgiyle.
İçimizde saklı ne çok bilinmezlik var değil mi Neva