Terk Edilmiş Kadınlar Mezarlığı

Aralık bir kapıdan ayaza bakar gibi bakıp giden

bütün kadınların ellerindendir gönlüm

çatlağı dudaklarımın bu yüzden bu yüzden kopar

ardı ardınca kirpiklerim kuruyor muyum yoksa

yoksa çürüyor muyum bilemediğim bir ömürdeyim

filhakika aşkı anlayan her kadını ötekinden daha çok sevdim

göğüslerindeki sancıyı annelerine taşıyan çocukların

aldırmadan çıktıkları her yolda köşe başı

kırık dökük ve o sidikli kaldırım taşları da hep bendim

bendim yazdan kalma çiçeklerin ayvası narı

uykumda bile öyle çok sevdim ki seni

yüzümü yüzünün hasretiyle umutlandırdım neyleyim

aşkı çoğul bir türküyle atlatmış sazların

bekletilmiş ama hiç gitmemiş kadınlarına gülen

o bam telinin aklını alan nota da bendim

aynı ritimde ardı ardınca çalınırken unutulan

bir gece kamburu gündüz üşengeci

eni konu sanki bir müzikholde tuvalet bekçisi

kristal bir efkar sürahisi gözlerinin aklımda kalan

kırlangıçlara dönüş muştucusu ışığına baktıkça ağlayan buluta bak

bir de benim şehrimi basan bu huzursuz havaya

şimdi hangi meyhaneden çıksam sen karşılayacaksın beni biliyorum

üstelik gavur gibi kızıla çalan dudaklarındaki hasretle

en önce sen öpeceksin sonra hiç kimse

kaldırımlar şimdi düşmemi bekleyen birer düşman

üzerlerinde kaybolmuş randevu defterlerine aldırmadan basan

onlarca adamdan sonra ele geçirdikleri bir şairi didikliyorlar

karanlıklardan çıkıp gelecekler gibi birer ikişer o aşklar

ne olursunuz az seven az alsın intikamını artık ölmek istiyorum

toprak da olsa bir tek nesneye ait olmak istiyorum

bu gönül yurduna dönmeyecekler için

eskitin tüm bahanelerinizi ve başınızı olabildiğince esritin

mezarlıkta yürür gibi neşeyle ıslıklar çalarak dönüp dolaşıp

sonunda bir tilki gibi yine evinize gelin olmaz mı

yemin ederim güzel bir dünya için şiirler okuyacağım sizlere

ayrılanlar için anlayanlar için en fazla da kendim için