Terk-i Diyar

I
sımsıcak nefesini özlersin bazen
bazen tüylerin ürperir de
şahlanır senden bağımsız
gözlerin dalar sensiz yerlere
gözbebeklerinde hissedersin hıçkırıklarını
yağmurların süzülür yanaklarından
etrafındaki şahıslar
sana inat
kahkahalarda yüzerler
cihan durmuştur sanki
içindeki boşluk büyür,vücudunu kaplar
zakkumlar beynine bir ok daha saplar
bir sihir beklersin inanmayarak
kavrulursun kışın ayazında
çığlıklar kopar avazında
terk-i diyar
hiç koymamıştır bu kadar

II
sonra sağın solun şaşar
yönler senden kaçar
yollar ninni kıvamında kucağını açar
herşeyin
ve hiçbirşeyin o olmuştur
ama hiçbir anlamı yoktur
tek dostun yollardır

III
terk-i diyar
zordur
mecburdur
sırtını sıvazlayan ararsın
ama sen yetimsin
sen mağlup
duygularını buruşturup
bohçanı toplarsın
mazine ev sahipliği yapmış şehre
el sallarsın
ve ağlarsın...

IV
arasıra dönüp bakarsın geri
rüzgarın şehveti
saçlarını dansa sürükler
rüzgara seslenirsin
selamlar,
vedalar gönderirsin
dönüp giderken,
kalbini bıraktığın bir kişiye

V
siyahtır artık aşkının rengi
uzaklaştıkça küçülür
kaybolur şehrin silueti
sonra bir çığlık
bir zerdeniş...
haykırırsın;
TERK-İ DİYAR
TERK-İ YAR...

destina