Terör

aaahh...!
ölü insan kokuyor düşlerim
kimi vatan...
kimi bir gaye-i hayal uğruna
birbirini öldürüyor gençleri ülkemin
.
ölüp öldürünce...
her şeyin güllük gülistanlık olacağına inandılar
oysa onlar da yaktıkları ormanda birer fidandılar
koyunlarını sevgili yerine...kurşunla dolduruyor gençleri ülkemin

analar ağlıyor, ocaklar sönüyor
susmuyor terörün namlusu
bombalar patlıyor, pusular kuruluyor
şehitler alnından...yetmiş milyon yüreğinden vuruluyor
bayraklara sarılıp dizi dizi tabutlarda
umutlarıyla düşleriyle...toprağa veriliyor gençleri ülkemin

yorgun düştük ölmekten
her gün manşetlerde görmekten
öfkemiz yorgun, acımız yorgun
toprak bile doymuş
akan kardeş kanını...
artık durdurun...! artık durdurun...!
herkes kalemini barışa bansın
ülkeme bahar gelsin,
anaları gülsün...
her yanı yaralı yurdumun...!
her yanı yaralı yurdumun...!

belli ki
zihinleri kirli...
'büyük acıları yaratan küçük insanlar' ...;
her şey kanla çözülsün...vatan toprağı bölünsün istiyor
kin tohumları ekilsin
halklar birbirine düşman olsun
memleketimin ahvali gizden gize konulsun istiyor

öyşeyse...:
şimdi inadına acıları paylaşma
omuz omuza ağlama
bir olma birlik olma
bir secdeye iki alın koyma zamanıdır
ki oyunları bozulsun
ekmek yerine kurşun yiyen çocukları ülkemin
mezarlarında rahat uyusun
ruhları huzur bulsun

/...aaahh...
nasıl da hüzün kokar mezarlıklar
sanki bir kızıl karanfil göğsümdeki yara...yıllardır kanar.../

1993
*tahsin özmen bez bebekler de üşür çatım&baskı yay ank 2006


* *Bu şiir Elazığ Bingöl kara yolunda PKK'nın kursuna dizdiği 33 ere ithafen yazılmıştır.