Tevazu Gülüşleri

Nihayete ulaşmışlığın göstergesi sendeki
Dört mevsimimizde hissedilmeyen
Bezgin ilahi benzeri
Gamzenin son kıyısında
Ve çarmıha getirildiğinde kaybolan
Belki esrik bir yenilgi

Miadı dolmuş vakitlerdeki karanlık
İki sokak ötesi mekanın
Liyakat yokluğunda
Nevruz solması yaşaması
İlginç şekilde mağlup eder bilincimi
Ve duvarlarıma sinen yalnızlıkta
İlk kez düşen nurlarımın saçlarında
Kendini p/aklar korkularım

Ah Tanrım/anılarım
Ilgat gülüşlere yadsınan fırtınada eser
Yalnız kaldığında
Yazılmışlara aksedilen,
Ve fark edildiğinde içteki aşkları temizleyen
Bir göz bulutu

Ve çaresiz,
Ve sensiz çıplak kalır gecelerim

Ulvi bir görev icabı
Rüzgarlarıma girer bu başıboşluk
Boğuştuğum karanlıkta
Hıçkırık dolu ağlamaklı hisler
Renk vermez yüreğime
Ve gidişinden beri etraf buluntulu kalır

/O kör kuyulardaki düş gözleri
Bulanmış izlerindeki kadın heykeli
Bir adamın elinde
Ve avuçlarında kan birikintileriyle
Sanki gök ile yerin birleşmesi gibi
Bir ankanın kanadındadır şimdi zaman/

Bu hikaye yarım/Bu hikaye eksiltili

Sağanak halindeki armağanlarım/şimdi
Aranan yıldız ışığındalar
İkinci bir emre kadar yıkanmayacak gönlüm
Gözyaşlarım elinde kalacak
Ve hatıralarda yaşanacak artık
Onurla sakladığım rastlantılarım

Bir tevazu misafir olacak gecelerine
Tebessümün kirpiklerinde gurur kaleleri
Ve bir yanı eski, belki de sana firari

Aşkı ulanan sevda pınarlarını
Sırasız kuşku ile
Suskun sakinliğin alışkanlığının
Kasırgalı çığlarını
Sırtımda taşıdığım vakit
Düşlerimde seni büyütüyor olacağım

Ve
Kaç zuhur ahir hayasında
İçimde düşürdüğüm sen olacaksın
Bilinmezim

Ah Tanrım
Üşümesin bu sefer ellerim
Üşümesin bu sefer izbelerim
Tökezlemesin bu sefer avuntulu amellerim
Bu sefer Tanrım
İyi çıksın çığlık yüklü iniltilerim

30.06.11