Tezkip

İki durak arasında sıkışıyor yaşantımız
Sol yanımdan sol yanına hüzünler
Ne sesin ne gülüşün besleyebildi ruhumu
Hiçliğin ağır yükü altında ezildim.

Yönsüzlüğün kıskacından kaçmaktı
Elvedasız akşamdan payıma düşen
Omuz çantamda taşıdığım iki kurşundan
İlki kendimi diğeri vefasızlığı vurmak içindi.

Ey aşk hiç olmazsa bu kez unut beni bitsin
Öylece kalayım henüz tamamlanmamış şiirle
Yüzümde var etmenin utangaç kızıllığı
Dört yandan sarılmış adsız sokaklardan birinde

onbeşkasımikibinonyedi