Tín Ve Sîn'e Yemin

Ey cümle arası muharebelerimin
Galibiyetini omuzlarımdan elleriyle söken
Akrostiş sevdamın yaralı Ruhnevâz şarkısı
Ey zifirî gecelerin kuzgûnî demlerini
Gözlerinde demlediğim
Düşük yapmış heceleri
Dizelerinin dizlerinde e e eeelediğim
Avuçlarıma safra yeşili sağular tüküren sevilerimi
Çengelli ünlemlerinin diplerine belediğim
Suzinak Sevdam
Sordun mu
Hatırsız kalan gözlerimin rengine hiç
Gözlerine küseli kaç haşir oldu
Böğür itleri gibi
Dadanır hayata kitli kapıma yine
Senden sonrası tüm kuduz vakitlerim
Pelûr uçurumlar büyütür parmaklarında harılanan ayaklarım
Tutmuşken arkadan gömleğini
Haydarî düşmeler giyinir üzerine
Mariz alîl artanlığım
Yine mi vurulacağım arkamdan Sevgili
Arkanda kalakalmışken bir de yetim bedenimle



Ya sîn
Ya tîn
Sağ avucumun parmakları arasında boğdurduğum
Sol yanıma el basarım ki
Sana olan ahım
Senden yarım kalmışlığım
77 Ayetin şehâdetiyle
Cehennem'in Cahim'inde son bulacak
26 kere



Daha kaç kez kelimelerinin hece aralarına tutunup
Basamak yaparak sırtımı ayaklarıma
Asılacak dizelerine
Kursağımda düğümlenen nefesim
Daha kaç kez vuracaksın aşkı
Yaslamışken beyni göçük başımı
Göğsünün en harlı cehennemine
Kaç kez kanatacaksın en kansız yerinden
Humus kokulu
Solucan tarlası turâbları
Kemiklerine yorgan diye örten cesedimi
Bit (y)eniği istilâsındaki
Arapsaçı aklımın taraklarıyla taradığım hayalinin yelelerini
Savurarak düşselliğime
Daha kaç kez közünü kürekleyeceksin körlüğüme
Söyle Sevgili
Daha kaç kez kırıp boynumu ellerinin arasında
Kıblegâhım diye sana çevireceksin
Gözlerimin okyanuslarında yüzdürdüğüm yüzümü
Ört yüzünü yüzüme
Çıplak kalmayım Haşir meydanında



Ve Tîn
Ve Zeytin
Ve 4 Kitab-ı Din
Şehâdet edip dediler ki
Ey Züleyhan'ın gözlerindeki sine inen İn
Bil ki
Bundan gayrı bozulmaz
El basarak göğsümüze
Tîn ile edilen yemin