Titremek

Bakma sen titrediğime, aslında üşümüyordum..
Yüzüne sakladığım sıcaklığını sözlerine dokundurmasan da
hissediyorum bana olan uzaklığını bir karışlık o geniş mesafede...
Umuttu belki sevdaya; damarlarımda dolaşmakta olan,
ayrılık korkusuna sataşan, o yollara direnen kan...
Bombalar düşerken kalbimin sen tarafına
cayır cayır yanıyordu içim ama ateşsiz..
Nitrik asit yağmuruydu son üç saatin sancısında
sevginin ibadet olduğuna inanmalarıma..
İnancımda kırılan kemiklerin zaten kırılmış olmasındandır,
bir daha yenilmeyecek olmasıdır belki yıkım sonrası
kalbin bu denli direnmesi kendisini çevreleyen soğuğa..
Ayrılıktan bahsederken şarkılar o kasvetli terkediliş havasında
buz tuttu gözümdeki yaşlar ve hep aşka doğrulan bakışlar..
Aynı kapıları çalıp durmasın artık masallar..