Titriyor Gözlerim
Titriyor gözlerim
karası kör kuyulara düşmüş
bebeği uçurtmanın kanadında üşümüş
bakışları zifiri karanlığın gölgesinde büyümüş
küçücük gözleriyle ağlıyor yağmur
her yağışında ölen damlalarına
bayatlamış ölümler gibi yaşlanıyor hayat
hergün tazelenen yüzünde
ve gırtlağından geçerken güneş
kırıntıları kalıyor dişlerinde
son nefesini veriyor Azrail ruhların ensesinde
gökyüzünün cenazesi kalkıyor kefensiz suretsiz
titriyor gözlerim
yıldızlar yetim
hep gülümsese yüzüm
suyu emen toprak gibi
kendi kederini yazamaz elim
somurtkan bir rüzgar üşütür ciğerlerimi
yıllarım geçsede okyanusları kaynatan ateşlerde
anlarımın dumanları çalınmış koru satılmış
uçurumun kenarında solan çiçek gibi
karanlık gecelerde kırmızıya vuruldum
gül oldum taş kalplerin soluklarında soldum
döndüm durdum bulamadım
bana gözlerimden iyi bakanı
ellerimden habersiz parmaklarımı sevdim
çocukluğumdan arda kalan misketlerim
birde günahsız tövbelerim
titriyor gözlerim
bir yanardağ gibi yakıyor her değene
bir isyan gibi yüzüyor sularda
bakışlarının olgunlaşan tadında
titriyor gözlerim
kendine aşık aynalarda
ilhamınız hiç bitmesin şair,yine güzel bir şiirle gelmişsiniz.teşekkürler...