Tolstoy Haklı
Dev aynalarda seyrettiler de kendilerini
toz bulutunda zerreler gibi dağıldılar
sahte tahtlarını haykırdılar da dünyaya,
başları önde sonunda kaybettiler
erken öten horoz misali
gücü olanlara yem oldular...
artık
kendini kandıranlara,
aldanışlarına
yanılgılarına
hatta hatalarına
gülüyorum yalnızca...
unutma
bu etme bulma dünyasında
eden bulur en sonunda
Tolstoy haklı aslında
? Yaşadıklarınla değil,
yaşattıklarınla anılırsın.
Ve unutma;
ne yaşattıysan
elbet bir gün onu yaşarsın.'
hak edenlere yerinde bir cevap galiba
doğru değil mi ama...
olay şu aslında
kötülük ederken bir kula
son kez düşün bir daha
bir gün yanmak istemiyorsan
O gün sen de yakma...
bırak dünya seni övsün
kendi dalkavuğun olma
bırak dünya sana imrensin
sen kendine tapma
bile bile hata çukuruna batma
milleti haline güldürüp, komik olma
inan, inan bu kibirle dönmez bu dünya
asla unutma
sevmeyi bilmeyenler
asla gerçekten sevilmeyecekler
sonsuza de kalabalığın içinde de olsalar
ebedi yalnızlığa mahkumdurlar...
bu sözlerim ne sevdama ne de tek bir şahsa
bu sözlerim hem bana hem tüm dünyaya...
Yazılış: 16 Ekim 2010
S.Hisar/İZMİR
~~S.@.D.?~~