Ton Ton Dede

Melûn a madalya tak

Ak demekle olmaz pak

Yılmazca iblise bak

Şimdi o ton ton dede

Yaşlılar hocalar dedeler yönetenler akıllı doğru dürüst insanlar diye sabrederdim bana yanlış gelirdi Yaptıkları davranışlar sonraları bazı olaylar yaşadım gördüm ki ton ton dedeler içi boş gösteriş yapan Kendini beğenen şeytanlarmış şim di mi ALLAH dan başaka büyük tanımamam neden herkes kendi Çıkarlarına taptığını gördüm dünyaya hükümdar olsalar da bana göre bir şey ifade etmez adam olmamışsa Adamlık nedir o da herkesin kendi anlayışına göredir herkes ben gerçek insanım der dururlar bense Böyle birisini hayatım da görmedim dünyadan göçmüş olanlar var sevdiğim insan ve örnek alırım Aklımı kullanırım akla mantığa uygunsa tamam yoksa onla işim olamaz çok anlamlı bende önceleri Ton ton dedelere güvenirdim şimdi asla güvenmem görüntüye sakala sarığa cübbeye bir şeyleri Ezber etmişler olmalarına gücü yeten güçsüzü eziyor garibi yoksulu hor görüyor hep bana boyun eğ Mantığı ben adaleti merhameti vicdanı olmayana eyvallah demem kim olursa olsun benim için fark etmez Canı gönülden tebrik ederim hocam çok değerli şiirlerini okudum yolun açık olsun selamlar saygılar

Samimi bir üslupla yazılmış dizeler geçmişteki pişmanlıklarını görsel olarak perdelemeye çalışan birini hiciv diliyle anlatıyor bence. Güzeldi. Teşekkürler Sayın Şair.

Malesef yorumunuza katılmıyorum bu bir şiir beğenirsiniz beğenmezsiniz eleştirilere açık olmak gerek eleştirilerle daha iyiyi güzeli doğruyu hatta mükemmeli yakalamak mümkündür üsdat beğeni yapan hocalarıma teşekürler

dünü dünde bırak! taşıma bugüne / hangimiz hata yapmadık ki? bugüne gelmeden? düşmek değildir önemli olan! kalkarken öğrendiklerimiz / geçmiş olmasa? bizler nasıl öğrenirdik eğri ve doğruyu? adamdır adamı adam eden! demişler;