Topal Kuş
Vurdun işte, şu topal kuşu!
Sılası sinmiş anada, bak!
Kanada kör - düşü, yerle bir!
'Varı yoğu', inada binmiş.
Bir zaman uçar idi yâre
Teyyâre - göğe çıkar idi
Seyyâre, seyir - ay eskidi
Yok idi şu ilde biçâre.
Poyraz idi kış- poşu beter!
Hûşû gözü, pusu yağardı
Söyle paşa, baykuşa derdi
Hâşâ, ne sözü? - sine yeter!
'Yasa böyle' de me - kuşa zûl!
Kitap ehli bilmez mi, ya kul?
Masal idi kör zamanda pul
Yandı sevdâya - kor umdu kül.
Bilse çâreyi yürek, a kuş!
Çıkar mı dağa? - yolu yokuş!
Suç olur mu kırsa pâreyi?
Körse derviş, ah! - boşa kürek!
01-20 Zulay 2014
Evet, kuşu topal bıraktılar şu ilde; ama o yine de seviyor. Sevdâsını sakatlayamadılar!
Uçmaktan yorulup düşünce yere / Topalına gülüyor garibanlar / Ekince tüyü kanadına sine / Anlıyor sevdâdan başı yananlar /
Uğramanız onurlandırdı, çok tşk
Sayın seçki kuruluma çok teşekkürler, beğendikleri, şiire dikkat çektikleri ve şiir yazmaya kalemimi teşvik ettikleri için. 😙👧