Toprağa Gömüldü Aşk

Gözlerinde yaşadım ayrılığın en acısını
Sevdamın şahidiydi yağmurlar
Kalem değmiş o kağıtlar
Mısralarımın muhafızı kara renkli dar sokaklar

Hiç bembeyaz bir hayatım olmadı benim
Kulaklarıma değmedi mutluluğun gürültüsü
Sonra zaten hiç mutlu olmadım
Her uykuya dalışımda başka bir kabusa uyandım

Sanki gökler kül rengiydi ve güneş görmezdi
Hoyrat bakışlar sarmıştı etrafı ve hiç gitmemişti
Yudumlasaydım aşk pınarının damlalarını
Eşsiz güzelliğinin kapılarını aralar mıydın sevgilim

Oysa ne gündüzler görürdü gözlerim
Kaç ayrılığa gebe kaldıysam
Ya da hangi karanlığa tutsaksa yüreğim
Kaçamıyorum arafın zulüm yüklü zindanlarından

Esarete doydum da bir sana doyamadım
Her türlü ihanete alıştım
Hepsine de karıştım
Ama seninki kül etti beni kara bakışlım

Saat gece yarısı
Kalbimde bitmez bir kan akışı
Giderken ardında bıraktığın sözler
Bundan böyle ruhumun ebedi kışı

Usandım bin türlüsünden ayrılığın
Kaç zaman geçti görmedim beyazlığını kışın

Kaç vakit oldu bilmem gözlerin gözlerime değmeyeli
Sonsuzluğa uğradı aşk
Toprağa gömüldü gömüleli...