Toprağım

Sürüklenirken ayaklar altında
Ezildiğimi hissetmedim ki
Konuşur gibi yaptım sadece..
Kendimi kandırmak istedim belki..

Yalnızlığı seviyorum bak
Kendimle baş başa kaldığım anlarda..
Ruhumu istiladan kurtardığım zaman
Benliğimle baş başa..

Toprağımı hissedeyim bırak
Özlediğim kokusuna sarmalanayım
Alsın içine, paklasın
Gözyaşlarımı akıtayım..

Bırak beni gideyim
Uzaklarda bir gölge gibiyim
Varlık yokluk arasında
Bir kitabın satır arasında
Sonu olmayan hikâyedeyim..

Şimdi kentimden çok uzakta
Sığındım bir limana
Prangalar vurulmuş ayaklarıma
Sensiz, aşk katili yüreğim

Çiğnendim ayaklar altında
Nefesini hissedince yüreğim
Boğazıma dayandı canım
Hiçbir şey diyemedim..

Nasılsa geçer dedim
Sınandı ruhum, cehennemi o an yaşadım
İstedim ki herkes mutlu olsun
Güller açsın yine baharımda
Yine kuşlar cıvıldasın..

Savaşın soğuk kokusu yayılmış
Ne şuur kalmış ne vicdan
Şeytan yine iş başında
Eşrefi mahlûkat yine aldatılmakta

Beyhude ömrüm
Bir ilkbahar sabahında
Kapılar kapanır, diğeri açılır
Gösterişten uzakta bir toprakta
Buluşur hayat, can verir tomurcuklara
Canları saklar içinde
Arındırır tüm kötülüklerden
Ana gibi kucaklar...
Toprağım bayrağım vatanım...


"Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda? Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!"


23/mart/2011