Toprağına Bıraktım Elvedalarımı...

Bir sonbahar yalnızlığıdır içimdeki muştular
Gönül vadilerimden boşalır
Yüreğimde pas tutmuş umutlar...
Boğazıma düğümlenmiş birkaç hıçkırık kırıntısı
Ve gözlerimden boşalır
Yıllardır kalbimde pıhtılaşmış kanlı yaşlar...

Sana attığım her adımda
Bir cellât gibi asar beni zaman
Her ne zaman çıkıp gelmeye çalışsam
Dökülmeye hazır bir gözyaşıdır
Senden bana kalan...

Yüreğimin rüzgârlarında estiririm
Sana yazdığım senli satırları
Ve artık öldüğünü bildiğim için
Bende gömdüm artık içimde ki sevda muştularını...

Şimdilerde hiç yoksun...
Toprağına döküldü yüreğimin gözyaşları
Yüreğimde senden kalma sevda kırıntıları
Ben savurdum onları toprağına
Ve toprağına bıraktım
Gittğin an elvedalarımı...