Toprak Sürümü B/izler - 3

Ve seni düşünürken
elimde kalemin uykusu senden uzak bir köşede k/almış
rüzgarla savruluyor beyaz sayfalar

unuttum diyorum
şiir sesini hatırlıyorum
zayif olan irade yetmezliğine inat

duymuyorum
doymayan bir yaşamın penceresi açılıyor
esen rüzgarla sessizce aniden yüzüme kapanıyor
artık düşümü hayallerimi yok sayıyorum

artık kendime inanmazken
tüm anılarım mutlu sabırlara k/alıyor
sensiz
yokluğun güzelleşiyor

varlığın acizlik yokluğun bir mutlu resme s/ayıklandı
silüyetin görünmez dağlar ardında kayıplara karıştı

sonrası som ağızlı şiirlere bir ''gem'' yazıyorum
kendi kendime üzerinde keskin çakmaklı taşlar
uzayan yollarda boş sevda sırlarına koşuyorum

bende olmayan nefeslere kendimi s/aklıyorum
bencil okkalı ruhlara kalan gül bahçesi tikenli...
kenger (karang) çiçekleri pamukları savrulmuş yollara
belki diyorum
yakalarsam seni boş hülyalara sayarım

düşünürken hayat beyhüde tilki oyunlarına benzer
bir yaşam seriveninde hep acılar kesecek düğümleri
sırları

alçalan ruhların görüntüsü emeksiz y/emek
derler ya ''..dalga denizde olur...''
şimdi ki sevdalar da dalgalara benzermiş
bir rüya imiş ve unutuyorum

bıraktığım o sade pak düşleri s/aklıyorum
bazen kendimi denizlere atıyorum
rüzgara savrulan hasretimi gökyüzüne bırakıyorum
sonra uzun uzun seni düşlerime b/ağlıyorum

renga renk kuşlar çoktan uçup gittiler
yuvalarına...
toprak sürümü b/izlerine...

rüyam renkli sürüm tarlası kadar izlerinle
yine sen yüreğimin içinde kalan...

27.07.12 Karataş

*(.... kurgulara sayılan boş hayatın toprak sürümü izlere s/ay...))