Toroslarda

Yol
Mola verdim Torosların eteklerinde
Çıkıp kocaman bir kayanın üzerine
Bir tütün içerken hayretler içinde
Kayanın üzerindeki yaban karanfillerini sevdim
Acayip hisler içerisinde,
Akdeniz'in dalga sesinden, görüntüsünden ve iyot kokusundan uzak.


Özlem
Ama nasıl bir iş ise bu
Farid Farjat'ın kemanını dinlemek arzuladım
O imkansızlıklar ortasında,
Piyano eşliğinde.
Parmaklarım dizlerime dokundu tuş niyetine
Gözlerim kapalı, kulağımda keman sesi
Parmaklarımda piyano...
Yankılanırken sessizlikte notalar bir o taraftan, bir bu taraftan,
Bir ıslık olup dudaklarımdan
?'Sarı yaylam'' türküsüne dönüşüverdi.
Özlemlerimin esaretinden kurtardı
Çiğdemleri okşayarak...

Akşam
Ne farkı yok ki akşamların
Zifiri karanlık, keskin soğuk,
Meşe kömüründe kuzu göbeği,
Rakı hep aynı rakı amma;
Baş ağrıları da yok yarınlarının.

Sabah
Kekik kokusunu katıp önüne rüzgar
Boğazdan esip gelir , kapıma, pencereme
Bardağımda adaçayı buram buram...
İnanın bir büyükten farksızdır sabah sarhoşluğu Torosların.

Dağ evi
Çatısı ardıç kabuklarıyla örtülü
Yayla evinin belgisinde asılı duran
Dünya savaşlarından da eski dolma tüfeğe elim gitmedi
-katliamları anımsattığı için-
Sırf savaşlara inat
Bütün tavşanlar azat şimdi.

Gurur-kibir
Sonra acayip bir içsel rahatlamayla
Gururlanmadım da değil hani egomla...
Olsun
Bu kadarcıkta kibrin zararı olmaz duygularıma.

30,04,2009