Tozlu Bir Şiir

Tozlu şiirlerde adını yazmak
Bir başka hayatın kıdemine yükseltiyor yüreğimi
Sonsuz bir bakışın tam ortasında
Şaşakalmak gibi bir duygu olsa gerek
Tozlu şiirlerde, ayak tozunu yutmak.


Benim gri dediğim geceler bile siyah
Ellerinden düşen gökyüzü mü ay?
Her şey sessizlik yemininde,
Benimse çığlığım kupkuru
Benim gri dediğim geceler bile
Gözlerine bürünmekte, tozlu bir şiirde
Ve susayan yüreğim,
Bir tebessümün hayaliyle örselenmekte.


Kırmızı karanfilin masalını anlattı toprak
Hiçbir şey anlamadım
Toprak, adına bir şiir kazdı yüreğimde
Kendi dudağını kanatırcasına su
Tozlu şiirlere bürünmekte...


Benim gözlerimde mecnunu öldürebilir misin?
Ya da dokuna bilir misin ellerine Ahmed Arif'in
Sana yazdığı her şiirinde?
Benim yüreğime yakılmamış yağmur bırakabilir misin?
Islatırken düşümde bir sevda tenini
Her şey seni sevmekte
Ve seni severken ben
Ahmed Arif bana benzemekte...