Trambolin

I.

Sigara içiş menzilimden doğan,
yeni bir hayaldir bu.
Dumanı üfleyişimden yakınan,
bir dizi insan serisi.
Hegel'in duyularına yerleşmiş,
yeni değil,bir kabulleniş örneği.
Bir ünvan ağacı,tam da bir isim çekişmesi
Birinci perde,sahnede bunlar,bir konuk Ben'i,
canhıraş ayaküstü,gençliğimle ağırlar.
Ne canı varki şu tecrübelerimin!
Ar'ımın Us'umun nerde yeri var?
Böylece konuşuyordu Katil Maslova.
Oturaklı bir ölümü,
kaytarmadan beklediği günlerdeki gibi.
Diriliş'ine çentik attığını bilmediği,
okullu düşleri,ağarlayan dünlerdeki gibi.

II.

Saklanmış paralara şimdi,bir yastık düşü,
bilinmemezliğe koyu bir gölge düşürdü.
Ranzada uzanış,Allah'a bırakış,
uygunsuz sezişlere yenik düştü.
Önceden çıksaydı bu yasa,
koyu renki hatalara,
hasta ruhlu cezalara,
burjuvai görünümlü savaşımlara
rastlanmaz,rastlanamazdı hiçbir yerde!
Oysa birinci perde kapandı.
Oyun,cimrice verdi oyuncuların hakkını...

III.

Oysa kalantor sevinçlerin kiraladığı,
dejavumsu bir cipten bakıyorum hayata.
Paylaştırıyorum nazlı,yüz görümlüğümü,
böleni, bölüneni bana kalan,mirasyedi ruhuma.
Alışıldık lanetler diliyorum,alışılmadık günyüzleri.
Bir cephe hep karanlık ama,
ekinoksların yer değiştirdiği inzivamda.
Yuvarlak hatlı beyaz bir dünyayım,
Ozon tabakasını geçirmemiş sırtına.

IV.

Bu yaylı cepheye her düşen hareket,
çarpacaktır ruhtan bedene,bedenden ruha.
Yansıyacaktır şair geçinen,açık saçık güruhumda.