Tükendi Bak Yarın

Hayat olabildiğince tezat Aldım sattım seni en ucuz mezat Beni sana mıhlayan çivi çürüdü Hep aynı bildik masal Sevilen kadın evine doğru yürüdü Ben bir nevi pezevenk Dünyanın mı düzeni böyle anlamadım Sevgi için daha nelere katlanmak gerek Kurşunlar sıksam beynime İlmeği geçirsem boynuma Ne farkeder Hangisi uzak Ne ne kadar yakın Susmanın onursuzluğunda Şerefliymişcesine tavır takın Yarımağız bildirilerin İlan-ı aşk devri geçti İnce ve alevdi dudakların Teneke çıktı tüm altınların Nihayet tükendi bak yarın Ben bukelamun olmayı beceremedim Ne farkeder şimdi ölüm Tutsak kaldık birbirimize Peki bizi birbirimize bağlayan ne Kör kaldık, sağır olduk Yine de yorulduk

devamını dilerim

çok harika bir şiir