Tükendik..

Ümitlerimiz vardı bizim
Sahilde el ele tutuşmuş kumsalda uzanırken
Çocukça kurduğumuz hayallerimiz
Aylar boyu kıyımıza vurdu dalgalar
Savurdu her şeyimizi bir kenara
Gerçek olacağına inandığımız masallar
Bitti günü geldiğinde her şey gibi
Bizim gibi

Yokluğunda ağladım gecelerce umutsuz
Sende özledin mi beni özlediği kadar seni
Bir an için vazgeçip, aradın mı mutluluğu başka yerde
Topladım yerden kalp kırıklarımı
Sırf geldiğinde acıtmasınlar diye canını
Sardı etrafımı bir boşluğun içindeyim büsbütün
Elimde kadehim unutmaya çalışıyorum seni
Ne kadar mümkün olmasa da deniyorum işte
Sardım etrafını bir yoksunluğun içindeyim.

Günler sonra bulduğumda seni
Bir yabancı gibi bakacaksın bana
Çok değiştim ben yokluğunda
Tanıyamadın belki, ilk baktığında göremedin
Şimdi daha bir yabancı yüzün bana
Ya da eskiden kendimi görürken, uzakta
Başkaları almış yerimi gözlerinde
Hep aynı kalsaydık keşke kalabilseydik
Çok şey götürdü bu ayrılık ikimizden de
Tükendik şimdi ikimizde...