Tükenen Dönüş Renkleri Üstüne Bir Kaç Söz -17

Dudağımın kenarına
Bir dalga titremesi getirdim
Bende kaldı gerçekleri
Oysa yüzyıllardır
Bakışlarının tükendiği yerdeydim
Görmezdin

Belki
Zamanlanmamış bir tuvaldi gözlerim
Dokunsam mı
Dediğini duydu tüm şehir
Kol kola giren sözcükleri
Demlendirdin ay ışıkları altında

Bir gemi arıyordun kendini ötelere kaçıracak
Koyduğum yerde yoktun
Yüreğimdeki depreme gülmekten yoruluyordum
Cız ,etti içim dışım

Kasırga gibi bir uykuda mı yakalandım
Böyle bir kaçışa
Sorumu duymazlıktan geldi köhne şehir
Utançlar sağanak olup
Yağdı üstüme

Rakı kokan masalara
Gidip gelip her gece dokuz doğurdum
Ötelerden köçekçe sesleri aktı
Islandığı için başlık koyamadım bu şiire

Gözüm almadı
Yeni baştan böyle bir özleme bulaşmayı
Ayıp yoktu geçmişimde ama
Nedense mavileri yoğururken
Üşüdü bakışlarım...

23.01.018-17