Tükenmez Direnç

Doğduk,
Ulu orta yerde
Karnında taşıdın, kucağında büyüttün
Yastık diye dizlerini
Yatak diye kucağını bildik.
Yalansız dolansız ak sütünle besledin bizi
Gün oldu gurur duydun
Gün oldu kucakladın kardeş kavgalarını
Ama üzüldün
Taştı Dicle ve Fırat gözyaşınla

Kolay değil,
El üstünde taşıdığın goncalarının
Günün birinde
Toprakla kucaklaşmasını
Göz göre göre
Anlatmak
Düşen canlara

Ya sen!
Sen değil misin?
Bir deri, bir kemik, bir kuru ağaç
Bilmezler senin genç kızlığını, güzelliğini
Ak gelinlikler içinde
Bilmezler belki yiğitliğini
Nice destanlarda

Kim bilir?
Kaç bin kuşaktan kopup geldin
Nakış nakış işlemek için demiri
Ve paylaşmak için sevgiyi

Güvercinlerle birlikte kanat çırpmak için
Dağlarında
Kim bilir?
Kaç isyan
Ve tükenmez direnç
Ve yaşama sevinci
Daha taze bir fidan
Daha dillerde destan
Daha dün ölmedik mi?
Afrika'da açlıktan
Can vermedik mi
Celladın tekmesiyle
Darağaçlarında
Ve doğmadık mı yeniden
Yeniden ölmek uğruna.

Karalar bağlama anne
Ağıtlar istemiyorum, bana ninniler söyle
Çünkü daha dün doğdum
Umudumda
Öfkemde
Daha dün doğduk
Filizlendik
Dallandık çiçek verdik
Emek verdik
Ve kavga verdik
Yaşasın diye insanlarımız
Yaşasın dünyalar kursun,
Yaşasın halaya dursun.