Tül

Neler olurdu gözlerimdeki pencere ağızlı göğün güzü’ne
Ya karanlığın badem kokulu çiçeklerine
Dinlese ayak sesimi gölgem
Kuşkum olmayacak bahçelerden
Dinlese ağaç
Sular uyuyacak, yıldızlar, bütün uçurtmalar..
Şaşkın halimin terli aynasına
Birşeyler daha olacak sonra
Üşüyecek yaz yağmuru yeniden doğan dünyaya..




Almış denizin başına rüzgar şu nazlı dalgayı
Kucağında uyuyan toy ikindikerin lâl sevişi dal yüksekliğince
Anlatırım çekilen harfleri
Bir toz çırpındıkça ışığına ay’ın gayet tabi



Ölümü öldürmenin garip nefesiyle gidip geliyor kırmızı tül
Baksana dudağımda arsız çocuk gülüşü
Gözlerimin uzağı gördüğü yerde gök bilmem kaç kere..
Soğuğun başına toplanan yolları seviyorum
Birşeyleri daha sonra
Öyle ya hep yürünmez
Biraz da susalım
Dünyayla ölüme



Anlıyorsun değil mi
Saksıdaki toprağın harlı soluğunu
Ah yağmur
Kanatlarında morarmış kuşun öfkesi yıkadığında ayakları
Çıplak şehrin bu hallerine asılıyorum

Sonra
Küçük bir deniz gibi ruhumda aşk’a

....