Tüm Bulutlar

Şiirinizde, zamanın akışıyla birlikte hatıraların belirsizleşmesini ve yağmura teslim oluşunu çok güçlü bir şekilde hissediyoruz. Açılan ve kapanan kapılar, hayatın dönemeçlerini temsil ederken, tozlaşan anılar, zamanın o yavaş ama kaçınılmaz etkisini simgeliyor. Şimşekler ve yıldırımlar, hem aydınlanmayı hem de hafızaya bekçilik eden güçlü duyguları çağrıştırıyor. Ancak ne kadar korunsalar da, sonunda yağmura teslim oluyorlar; bu, hayatın ve zamanın kaçınılmaz döngüsüne dair bir teslimiyeti ima ediyor. Bulutların üstünüzden geçip gitmesiyle, zamanı durduramamanın ve ona karşı direnmenin imkânsızlığı var, ama yağmuru izlemek, bu geçişe rağmen bir durup hatıraları yeniden canlandırma çabası gibi. Zamanın izlerine inatla bakmaya devam ediyorsunuz. Bu şiir, kaybolanla yüzleşme cesaretini ve hatıraların silinmesine karşı direnci çok etkili bir şekilde ortaya koyuyor.