Türkistan Gözlü kadın

sessizliğim

sensiz gecelerin

nefesinde gizliyken

adım adım düştüm

türkistan yollarına

elde kalemim

bağrımda özgürlük ateşi

yakarım kentleri akınlarda

yağmalarım mehtabı

ve yıldızları uğruna

türkistan gözlü kadın….

ah şu uykusuz

gecelerde

her hecede

sana esirim

saniyelerin

sonsuz döngüsündeyim

umutsuzluğun sularında

boğulan heceler

seni hatırlatır teker teker

meçhule düşen uçurumlarda

biliyor musun

bu kaçıncı ölümüm nemrut ateşinde

yalın ayak yürüyüşüm dikenli çöllerde

uğruna düştüm yollara

yunusun şiirinde dediği gibi

bir tek seni derim

yesevi dergahında yanan

özgürlük meşalesini

sevdiğim gibi seni sevdim

biliyor musun

bu hayâlinin

sırat köprüsünden

kaçıncı geçişlerim

kaçıncı mağlubiyetim

barışın ortasında

özlüyorum seni

hür türkistanı özlediğim gibi

bir umutla arıyorum seni

buhara'dan anadoluya göçen

atalarımın hürriyeti aradığı gibi

hatırlıyorum seni hüzün gibi

yaptığım besteleri

adına yazdığım şiirleri

atsan nemrut ateşine de

yaksan gözlerinle beyaz sayfaların

mürekkepleri aksa da berrak sulara

ve sen beni tanımıyorsun

hiç tanışmadık da

adımı bilmiyorsun

düşlerinde

bin yıllık bir çınar olsa da gölgem

ve sen türkistan gözlü kadın

taşa kazıdığım orhun antıtlarımsın

adına yazdığım kitabelerin destanında

asırlardan gelen bir asaletle

ah şu amansız gecelerde

kayboluyorum gözlerinde

dualarım ulu gök dağa

tek duam tek dileğim

bir gün ansızın

esip getirse

seni dört rüzgarın

ak kanatları kollarıma….