Türkiye

kanayan yürektir
hele bir de
yaralanan Türkiye ise

ulus
turkuaz
meydanın ortasında
ağlayan gelin, ana kokusu, buhur-u meryem,
üçgül, gardenya, hezaren, sarı şebboy
neferler boy boy
meydanın ortasında
dallar bin bir renk
dallar erselik, dallar çiçek çiçek

acılar süngü
can dişte-tırnakta
ölen yiğitlerin anısına
kanıyordu yiğitler

Nemrut dağının eteğinde ışıl ışıl
Anadolu'dan sıcacık eller
Beydağları- Şilan
Kule tepeleri, Munzur, Kaçkar
ılgım ılgım umut seli Ilgaz'dan, Canik'ten
baran boşalıyordu ovalara, yollara, meydanlara
bentler yıkılıyor, engeller aşılıyordu
sancıyla fışkırıyordu kurtuluş eşkini Ankara'nın böğründe
nisan - mayıs-ağustos ve haziran
kardelen-gelincik- çoban çiçeği
ve gel-git tomurcukları

bir kızıl kalabalık ki yasaklar cehenneminde
seslere sevdamız, günlere haykırışımız sığmadı
döktü gökyüzü yıldızlarını
her bir yürekte kaninatın mahşeri aşkı
burçlanmış her sokak başı

yine dayak, yine direnç
coşku, inadına, kılcalına kadar
lav püskürdü yüreklerden
damla damla yüreklerden
çaylara, derelere, nehirlere
nehirler denizlere

gözü pek, yüreği pek
meydanın ortasında bin bir renk
iliklerine değin ıslak
ve yalınayak
meydanın ortasında salkım saçak
salkım salkım aşıklar
aşklar salkım saçak

Türkiye, Türkiye, Türkiye..!
Türkiye yunacak
Ey ağı otu,börtü böcek..!
Ey tüm nebadat ve de hayvanat
sonunda
Türkiye şemsiyeniz olacak
sizin de
Ey gün kurtarıcılar, kara adamlar..!

*Müsadenizle*