Tutkulu Gözlerim Derin Suların Aşkına

Şimdi
ne demeli
ne yapmalı ki gözlerin yaşına kalışımla doymalı
ağlayan gözyaşın silinmeli sevicinle

doğru söyleyen dokuz köyde kovulur mu demeli
onuncu köyde yerimiz varsa da tahtali köyde sırrına durmalı
varlığın yokluğu yok bilinmeli

gökkuşağı baştan aşağı sarkıyorsa
gönül senden vaz geçer mi sandın dost
yokluğun var mı diyecek olmayan ateşin dümanı tütmez bildiğim

seni seven gönüldeki nağmeler ne şarkılar çağlarsa
insan yaşarken bir denize akar nehirden uzayan sularda
dalgalar su yüzüne rüzgarlar nefes alır mı dersin
bir sevda misali öyküye kalışımsın be güzelim

sen gönülden öte şarkım olsanda
ruhuma karıştı her acıyan seviçlerin birlikte
sevdiklerine hasret koşarsın derin kuyudan gözüne bakarsın
ölüm nerden gelirse gelsin be güzelim

lakin alfabe sıralı
kelimesi bahçesi hecesi aşkın bilmecesi
iki geceden iki heceden yokluk varlığın bilmecesi
an be an yakaladın mı tut gözlerinden kaderin talihi kara

tutkuna tut bırakma derin suların aşkına boğul
sen gönül ayarası derdime ilaç ol gönül sevdama karanlığına kalışım
ölsende gözün arkadan kalmaz bildiğim

bu yaşam seriveni sonrası geçtiğin yüreğimin en güzel gül bahçesi
kendine sorsan bakıyor gönül yorgunu sevdama en son k/alışımdın
görkemli yaşat en cesaretin doruğunda
hayat işte insan gibi olduğundan ötesini sev sevgilim

yine sustum
açılan yolumun çiçekleri s/olmazken
cennet kapısı açıkken haberin ola ki
düşersin gönüldeki gözlerini açarsın
ölüm anında bile

tutkulu gözlerim derin b/akan suların aşkına...!

24*01013*Karataş*