Tutsağınım Yalnız Şehir

Bir kuş misali bu virane şehirdeyim
Arkada bıraktıklarımın özlemiyleyim
Feryat etmek faydasız
Sen yoksun bu şehir çok ıssız

Geceleri buğulu camlardan
Uykulu gözlerle seyreyliyorum
Kahroluyorum yansıyan ışıkların donukluğundan
Sokak lambalarının loş aydınlığından

Şehrin arka sokaklarındayım
Acımasız yüreklerle karşı karşıyayım
Keskin surat ifadeleri
Katılaşmış yürekleri
Kimseyi umur etmeyen insanlarınlayım

Ay ışığının penceremden süzülen ışığı
Odamın bir köşesine konuk olurdu
Sabaha karşı sessizce çekip giderdi
Yine yalnız kalırdım
Tutsak ettin beni kendine yalnız şehir...