Tutsak

Gözlerin İstanbul mu oluyor şimdi,

Nerden elimi uzatsam,

İki yakası bi araya gelmezliği mi boğazımın? 

Ben gülce bi esrikliğimde tanıdım beni,

Orda kaybettim, uçuruma denk gelen gövdemi.

Geceler geçiyor ard arda, 

Türkülerin kanadına tutunan geceler. 

Sol omzumun varlığına şahit geceler. 

Duvarları bezeli şehirlerin omzunda küf, 

İnsanların ağzında dualaşmış küfürler,

Ben içremde bir türküyü susturamayışta. 

Kaçıncı mevsimidir sararan yaprakların. 

Kaçıncı denize değen yüzemeyen balık

Hem şahidi değilmidir güvercin hatıranın

Şu radyoda çalan şarkı duymaz mı sustuğunu? 

"Her insan kendine tutsak biraz.."