Tutsak

Farkında mıdır ki yaşam eksilen her bir bedenin
Tutulan elleriyle güpegündüz manalaşan yollar
Hakikatle sığındığımız gece yarılarını bekledik.

Zaman kendi içinde eskiyor git gide
Sonsuza kadar sürmeli, yalnızlığı emen dokunmalarımız
Biz yine de söz verelim aşkı incitmeyeceğimize.

Vedalardan önce aynaya bakmalı insan
Ki önce kendi sırrını kutsasın
Acıya meyilli, akıp giden suya karışan gözlerimiz.

Ve bizler birer sessiz kaldırımlardık
Gürültüsünü dünde bırakmış caddelerde.