Tuttuğun Açlık Değil ki

 kalbimi parlatır masiva atar

sabah seherinde ipeksi rüzgar

nemlenir göğümde yüzen bulutlar

çisil çisil inen bir rahmet yağar

perdeler kaldırır pencere açar

yetim neşesinden havada uçar

öksüzün elinden sıcacık tutar

tutuşa daim mi gelecek çağlar

öfke gelirse boğazını sıkmaya

sen gonca güller ol ona açmaya

tuttuğun şey sade açlık değil ki

gülümser isen o ne güzel ağlar

kuşlar kardeş komşu insanı görün

ayaklar yaşlıya hastaya gidin

diller durmayın Allah'ı anın

oruçlar o zaman gerçekten bağlar

sana vermeyene sen verir misin?

sana gelmeyene sen gider misin?

sana zulmedeni affeder misin?

o an yeşillenir ovalar dağlar

soğuk su pideyi gözlüyor muşsun

Büşraya iftarla gülüyor muşsun

bu sen mi kendini tanıyor musun?

paylaşınca insan sevinçten ağlar

sana verilenden cömertçe dağıt

saraylar kartondan bildiğin kağıt

dağlar kül yeryüzü olunca ağıt

Rızayı bulursan gönüller çağlar

09/05/2020 yağmur...