Tütün Kolonyası

Tütün kolonyası severdi babam.

...

Boyacı tulumlu tombul yüzlü bir adamdı
Çoçukça gülümserken, aniden
Karadenizli asabiyetiyle çatılsa da kaşları
Eğlenceli adamdı vesselam

Taşırdı sağ iç cebinde, ceketinin
Şeker, sakız ya da çikolata;
Vermek için çocuklara
Ben de alırdım nasibimi çokça

Trabzon ekmeği severdi babam
Sabahları taze ve çıtır kahvaltıda
Yalnız boş bir sandalye olmadı ondan kalan
Aynı zamanda eksik bir yaşam

Dalardı bazen uzaklara
Açık kahverengi badem gözleri
Memleketinde gemileri batmışçasına
Ya da hayalleri karaya vurmuşçasına

Kimse bilmezdi kafasından geçenleri
Kimi zaman derin bir iççekiş
Ele verse de saklı kalmış kederlerini
Nemli bir duvar gibi güçlü ve sessizdi

Acılarını yaşayışı gibi sessiz
Çekip gitti bir gece
Biletinin dönüşsüz kesildiği o yere
Boyacı tulumlu tombul yüzlü adam

Duvardaki resmi gibi eski
Şarkılarda kaldı badem gözlü adam
Hala tütün kolonyası kokuyor mu bilmem
Ama biliyorum ki onsuzluk kokuyor yaşam.


11.08.2012