Tutunduğumuz İnsanlar Ölüyor

yorgunuz farkında mısın
sevmeye yetmiyor kalbimiz
yağmurda ağlayan heykeller gibiyiz
yürümeye gelmiyor taştan ayaklarımız

dünyaya bir hırsız gibi gelmiş gibiyiz
birkaç bakıştan öteye geçmez
aşkın hazinesinden çaldığımız
yıllar beri onu da saklar dururuz

siyah-beyaz fareler ısırıyor
sevgi ağacanın dallarını
tutunduğumuz insanlar ölüyor
eksiliyoruz farkında mısın...

03.01.12