Tuz Biriktirmeyi Öğrendim

Tuzum azdı,
Bekledim sabırsızca
Denizlerin gözündeki tuzu
Ağladıkça buharlaşan suyun ardından
Kalan tuz yeterdi belki
Ama ağlamadı deniz
Kendi gözümdeki suyu buharlaştırdım
Tuzum azdı benim
Salamura edilecek umutlar vardı
Küpler içine bastırılacak
Anılarım
Denizler ağlamadı bekledim
Tuzum az sandım
Çokmuş meğerse
Yetermiş de ben bilemedim
Ne anılar bastırdım küplere
Ne anılar
Ne umutlar salamura ettim
Aklım dururdu şaşkınlıktan
Şaşırdım
aklım durdu
Meğerse ne kadar çokmuş
Kokuşmasın diye
tuzlanmayı bekleyen arzular
Ne çokmuş ben bilemedim
Üstüne tuz basılacak yaralar
Az tuzla yetinemezdim
Büyük bekleyişlerim vardı
Ama azla yetinmeyi öğrendim
Tuz biriktirmeyi öğretti hayat
Denizlere güvenmeden
Kendi gözlerimden...