Üç Balığın Üçüncü Nefesi

şeffaf aceleli bir bulanık
yani uyanık
akıbeti sessiz
bir deniz
saçlarının nehire değdiği vakitte
üzerime
bir yıldız dokunur

iki büklüm
erken gelenlerde
akşamüstü kuşlarının susuz kalışları
yanılır

gün be gün
yanına yanaşır bir dün
bugün gelmez
beklediğin sürgün

mayhoş kalır
gem vurduğun o taşların siyah izleri

bizleri
ezer geçer
o büyüttüğün nefret hüznün

lakin şiirleştikçe
şairliğinde
sızıntılar kanar
susar
konuştuğun anılar

sonra
takvimlerden
vakitli vakitsiz
ayrılık naraları yükselir
duvarlar ağlar

üç balığın
üçüncü nefesinde
ölüm kokusu
hissedilirken

ve tövbe denilen
zamanların
tekrar yinelenirken

sözsüz
bir şarkı notasında
çocukluğun
ıslanır

si do re

sen hep küçük kal böyle
ben seni korurum gençliğim
merak etme...



18.09.12