Üç Kişi Duramaz

Senden önce o vardı
Senleyken de bazen
Yaşam , bir yaz gününde
Batıncaya kadar güneşe bakmaktı
Gözlerim sulanırdı , hayat sahiden bu muydu
Belki de gecenin ayazında onunla kala kalmaktı
Yalnızlık , bırakmayan bir çocuktu beni
Ve hayat senle değişti...
Güneşe bakan gözlerim göremez oldu
Bembeyaz boşluklarda kaybolurken ,
Umudum bu kuyunun sonuydu.
Var mıydı acaba , hayat sahiden bu muydu?
Şimdi sana sesleniyorum gönlüm
Yalnızlık mı , o mu?
Seç birini !..
Seç gönlüm yokluk mu , varlık mı?
Karar vermek de ben de senin elindeyim
Biliyorum üç kişi duramaz sende
O mu , yalnızlık mı?
Belki de ben çekip gitmeliyim
Ben fazlalılığım bendeki sen için
Olmadan ben , sen olacaksın ama niçin?
Yalnızlık bensiz ne yapacak?
Hayat sahiden bu mu?
Bir karar vermek mi ?
Kendinden geçmek mi onun için?
Bir daha güneşi görememek mi?