Üç Yanlış Bir Doğru

Kuş cıvıltıları arasında,
Dalmışım geçmişimin gizli anılarına.
Buluverdim bir anda,
Dertler deryasının kıyılarında.

Bazı şeyler var gönlümü yaralayıp
Ezen geçen,aslında bir sürü şeyler.
Sabretmek uğruna hep kendimi hırpalayıp,
Susmaya,yutmaya çalıştığım detler.

Bazen rahatlamak için zorla ağlarım hıçkırarak,
Bazende kendiliğinden süzülür yaşlar yanaklarımdan.
Bazen suskunluğum gözlerimin dili olur,
Bazende söylerim hislerimi haykırarak.

Bir kere tersliklerle başladıysan hayata,
Daha o anda savaşı kaybetmişsindir aslında.
Çünkü bir kere kötü gittimi bir şeyler,
Zincirleme kaza gibi takip eder aksilikler.

Hani sınavlarda üç yanlış bir doğruyu götürür ya,
İşte hayatta böyledir bir bakıma.
Bir kere yanlış yaparsan yandın,
Tüm doğruluklar silinip gider kader tahtasında.

Doğduğum gibi başlamış aksiliklerim,
İşte bu yüzden gülmedi kaderim.
Kaybetmişim doğuştan mutluluğu,
Ama hala kaybetmedim içimdeki umudu...