Ucu Sonu Yok mu Bekleyişin?
Saatler mi durmuş seni beklerken ben,
İçimden gelmiyor ki sensizken kendimle olmak...
Ben sen kokan rüzgarları seviyorum,
Seninle uyandığım güneşi,
Seninle uyuduğum gece benim aydınlığım..
Sen gittiğinde adeta anlamsızlaşıyorum,
Yani anlayacağın sen yokken kendime katlanamıyorum,
Off ben kendimle değil seninle olmak istiyorum..
Bir gün gittin ömrüm omuzlarımdan düştü,
Kalmadı artık yaşam diye bir derdim,
Bilir misin hayatta nefes aldıkça yaşarsın,
Ben sadece sevgini içime çektiğimde
Tiryaki bir yaşam tadı olurdu bende,
Nefessiz kaldım sen gidince..
Bozuk plak gibi hergün yeniden bugünde bitti bak,
Gün gibi benim de bekleyişlerim biter mi ki bilmem ..
Sonra işte kelimeler tükeniyor,
Yaprak yaprak bende eksiliyorum
Ve gözlerim yine uzunca hiç gelmeyeceğin
Ama hep baktığım yerde çakılı kalıyor,
Yüzüme bakan aşkı görür,
Bense aynadan çekinir oldum
Çünkü ben aşksız ama aşkın yüzüne sahibim,
Kendimi de aldatamam ya...
Kendimle son hesabım bittiğinde bekleyişim de son bulacak..
Şimdiii ucu sonu yok mu bu bekleyişin!..
şiirde kendimi buldum adeta . hüznünün şiiri ortak oldu derdime , tebrikler ...