Uçuk Beyaz Desenli Bir Yağmur

*
şimdi
yağmurlardan kalan harfler durur içinin ülkelerinde
kapattığın duvarlarda sessiz bir yankı şekillenir
bilirim
ilk cemre gibi gülümser suretin
dudağının kenarında eski bir hüzün
-yasını tutarsın bütün susmaların-
şimdi
uçuk beyaz desenli bir hasret durur aynalarda
iki kaşının arasında zamansız bir ayrılık
bıraktığın gecelerin en sarp yamacında bir tutam uyku
uzansam kaç meridyendir limanların
kaç med cezir düşer kumların arasına
kaç aşktan kalır bu kül
ellerinin dokunduğu sözcüklerle kaç ayin başlar
kaç gelin teli kirpiklerinde mühür
okşasam acılar silinir mi taşlardan ve kitaplardan
kaybolur mu alnında uyuyan keder
-denizin yaslı yüreğine
günebakanlar bıraktım senin için
kanatlarında yaralar açılmış harfler
kurumuş bir ağaç gibi devrilen bir gün
çıplaklığından utanan bir ses
ölümlü bir yağmur damlası
korkularından sıkılan bir yaşamak-
şimdi kanatır mevsimleri zaman
yepyeni bir nota olmalı dudağında imzası ıslak
yepyeni bir harf
gökyüzünün eksik bıraktığını tamamlayacak
*
yirmidokuzocakikibinondört&İstanbul